Η περιπέτεια υγείας της κόρης τους, ο 15χρόνος έγγαμος βίος τους η πορεία του γιου τους στην Άρσεναλ
Ένα από τα πιο ερωτευμένα και ταιριαστά ζευγάρια του νησιού μας, ο Γιάννος και η Άντρια Οκκά, φωτογραφίζονται από τον Μιχάλη Κυπριανού στο "ΟΚ!" για πρώτη φορά με τα δυο τους παιδιά Γιώργο και Αριάνα. Η δύσκολη απόφαση επιστροφής στην Κύπρο που τους έφερε σε σύγκρουση, ο μεγάλος τους έρωτας που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, η τεράστια τιμή για τον γιo τους που επιλέχθηκε να προπονείται με την Άρσεναλ και η συγκλονιστική εξομολόγηση για τα εφιαλτικά Χριστούγεννα του 2012, όταν από λάθος του γιατρού, η 17 ημερών κόρη τους κατέληξε να δίνει μάχη για τη ζωή της. Αυτά και άλλα πολλά λένε στη συνέντευξη τους στο Γιώργο Μιχαήλ.
Την Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου κλείνετε 15 χρόνια έγγαμου βίου. Πώς νιώθετε;
Σίγουρα νιώθουμε το ίδιο αγαπημένοι και κυρίως πιο ολοκληρωμένοι ως ζευγάρι, αφού περάσαμε πολλές κοινές στιγμές, ευχάριστες, αλλά και δύσκολες. Ειδικά ο ερχομός των δύο παιδιών μας Γιώργου και Αριάνας, αλλά και το γεγονός ότι ζήσαμε οι δυο μας οκτώ χρόνια στο εξωτερικό συνέτειναν στο να έρθουμε πιο κοντά και εν τέλει να "δέσουμε" ως ζευγάρι.
Πόσο διαφορετική ήταν η ζωή στο εξωτερικό σε σχέση με την Κύπρο;
Άντρια: Στο εξωτερικό ήμασταν κυρίως εγώ και ο Γιάννος. Είχαμε ο ένας τον άλλο και αλληλοστηριζόμασταν, πράγμα που μας έφερε πιο κοντά και μας έκανε, θεωρούμε, πιο αγαπημένους. Στην Κύπρο, από την άλλη, ήταν όλη η οικογένεια και οι φίλοι μας, οι οποίοι μας έλειπαν, αφού και στο εξωτερικό δυσκολευτήκαμε όσον αφορά στις φιλίες. Λόγω, βέβαια, της δουλειάς του Γιάννου γνωρίσαμε πολύ κόσμο, αλλά, όπως ξέρετε, σε αυτόν τον χώρο δύσκολα υπάρχουν πραγματικές φιλίες, καθώς μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας και η καριέρα λάβει τέλος, οι περισσότεροι φεύγουν και τότε αντιλαμβάνεσαι ποιοι σε νοιάζονται πραγματικά.
Όταν παντρευτήκατε ήσασταν ο ένας 25 χρόνων και εσύ 22. Μετά από 20 χρόνια γάμου και ευτυχισμένης κοινής πορείας, αλλά και την απόκτηση δύο παιδιών, θεωρείτε ότι υπάρχει κάποιο μυστικό για ένα πετυχημένο γάμο;
Άντρια: Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα μυστικά για έναν ευτυχισμένο γάμο, παρά μόνο το αυτονόητο. Να υπάρχει κατανόηση, να μπορείς να υπομένεις τις δύσκολες στιγμές του συντρόφου σου, ενώ η "φλόγα" πρέπει να μένει άσβεστη. Θεωρώ ότι πρέπει να κοιτάς τον σύζυγό σου στα μάτια και να μπορείς να νοιώθεις την ίδια αγάπη και τον ίδιο θαυμασμό όπως παλιά. Προσωπικά αισθάνομαι σαν να μην πέρασε μια ημέρα από τον καιρό που τον γνώρισα.
Γιάννος: Σίγουρα και οι δύο μεγαλώσαμε με σωστούς γονείς και πήραμε τα σωστά εφόδια, ώστε να τα κάνουμε πράξη. Εύχομαι και τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο. Δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο από την οικογένεια και αυτό μπορώ να το πω με πάσα βεβαιότητα, μετά από 20 χρόνια έγγαμου βίου.
Άντρια, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι σύζυγος ενός ποδοσφαιριστή;
Το να είσαι σύζυγος ποδοσφαιριστή, και ειδικά ενός επαγγελματία, είναι και αυτό από μόνο του ένα επάγγελμα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, η ψυχολογία ενός ποδοσφαιριστή αλλάζει με την εβδομάδα, όπως και οι απαιτήσεις του. Παρ' όλα αυτά, όλες οι θυσίες άξιζαν τον κόπο!
Γιάννο, βίωσες ποτέ κάποια ακραία εκδήλωση θαυμασμού;
Ήμουν από τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας και ορισμένες φορές η αγάπη κάποιων θαυμαστριών μου εκδηλωνόταν ιδιαιτέρως έντονα. Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, κάποιες απο αυτές να μου εκφράζουν την απογοήτευσή τους, γιατί ήμουν παντρεμένος.
Άντρια, σε ενόχλησε κάποια εκδήλωση θαυμασμού προς τον σύζυγό σου;
Α: Ναι. Όταν ο Γιάννος πήγε στην ΑΕΚ Αθηνών και ήταν πρωτοσέλιδο στα πλείστα περιοδικά και εφημερίδες, σε ένα από αυτά κάποια τραγουδίστρια έκανε δηλώσεις για τον Γιάννο, εκφράζοντας την επιθυμία της να είναι ζευγάρι μαζί του. Με πείραξε αρκετά, γιατί ήμουν και 7 μηνών έγκυος!
Οι γυναίκες των ποδοσφαιριστών συνήθως ζουν στη σκιά των συζύγων τους. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Α: Όταν γνώρισα τον Γιάννο, αγωνιζόταν στη Σαλαμίνα, και ήταν λίγους μήνες πριν πάρει μεταγραφή για την Ανόρθωση. Εγώ είχα μεγαλώσει στην Αυστραλία και δεν ήξερα καν τι σημαίνει ποδόσφαιρο, ζώντας, όμως, δίπλα του κατάλαβα τη σημαντικότητα του αθλήματος παγκοσμίως. Μπαίνοντας, λοιπόν, στον ποδοσφαιρικό "χορό" και ούσα, πλέον, μέρος αυτού, στήριξα τον Γιάννο και έκανα ό,τι μπορούσα, για να τον βοηθήσω. Για μένα το μόνο που είχε σημασία ήταν η επιτυχία του και τίποτε άλλο. Άλλωστε, πίσω από μια μεγάλη και επιτυχημένη παράσταση, κρύβονται άνθρωποι που δουλεύουν πολύ σκληρά γι' αυτήν την επιτυχία και εγώ νομίζω αυτό έκανα. Ήθελα ο Γιάννος να ασχολείται μόνο με τη δουλειά του και δεν τον ενοχλούσα ποτέ με τα καθημερινά θέματα και αυτό εξακολουθώ να κάνω μέχρι και σήμερα που είναι προπονητής. Δεν ένιωσα ποτέ να είμαι στη σκιά του, αφού με είχε πάντα δίπλα του.
Οι ποδοσφαιρικές εξελίξεις και αποδόσεις του Γιάννου επηρέαζαν την προσωπική και οικογενειακή σας ζωή; Πώς αντιμετωπίζατε τις κακές κριτικές από κάποιες ήττες, αλλά και τις έντονα συναισθηματικές εξελίξεις;
Α: Είναι όλα αυτά που άλλοι τα θεωρούν μυστικά για ένα ζευγάρι. Οι ήττες, οι κακές κριτικές και οι έντονες συναισθηματικές εξελίξεις είναι μέρος του ποδοσφαίρου. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του κάθε ζευγαριού να τις αντιμετωπίσει. Εμείς ενεργούσαμε πάντα με μοναδικό γνώμονα το καλό της οικογένειάς μας.
Άντρια, ποια ήταν για σένα η πιο άσχημη ποδοσφαιρική εμπειρία στην καριέρα του Γιάννου;
Δεν ήθελα να γυρίσει στην Κύπρο. Για μένα ο Γιάννος ήταν για μεγαλύτερα πράγματα και το απέδειξε. Θεωρώ πως είχε να προσφέρει πολλά ακόμα στο εξωτερικό και πως μπορούσε να παραμείνει εκεί και να γυρίσει πίσω τρία με τέσσερα χρόνια αργότερα. Κάποιοι, όμως, δεν σεβάστηκαν την καριέρα που είχε χτίσει με πολύ κόπο και αυτή ήταν μια άσχημη στιγμή για εμάς, γιατί περιμέναμε περισσότερο σεβασμό.
Δάκρυσες ποτέ για κάποιο περιστατικό;
Δάκρυσα πολλές φορές, αλλά ευτυχώς τις περισσότερες από χαρά. Πάντα ένοιωθα περήφανη για τον άντρα μου! Κάποια συγκινητικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην καριέρα του, όπως η γεμάτη Τούμπα να φωνάζει το όνομά του, χορεύοντας παράλληλα κυπριακά τραγούδια, θα μού μείνουν αξέχαστα. Όπως και το πρώτο του γκολ στον Ολυμπιακό, στο νέο Καραϊσκάκη, που έγραψε, επίσης, ιστορία. Οι 106 συμμετοχές στην Εθνική Κύπρου. Στην Celta de Vigo, όπου οι Ισπανοί φίλαθλοι τον αποθέωσαν, μόλις μετά το πρώτο του παιχνίδι. Πάντοτε θα κουβαλάω τα δάκρυα χαράς που κύλησαν στα μάγουλά μου και πάντοτε θα τα έχω στην καρδιά μου.
Γιάννο, ποια ήταν η πιο άσχημη στιγμή που βίωσες ποδοσφαιρικά;
Όταν ανακοίνωσα το τέλος μου από την Εθνική Ομάδα, στη Λευκωσία, σε μια δημοσιογραφική διάσκεψη. Η απόφασή μου ήταν συνειδητή, όμως, όταν πήγα σπίτι και σκέφτηκα τι είχα κάνει μετά από τόσα χρόνια διεθνής και αρχηγός στην Εθνική, πήγα και κλείστηκα στο δωμάτιό μου και έκλαψα.
Μετάνιωσες για τη μεταγραφή σου στην Ομόνοια και για τον τρόπο, με τον οποίο αποχώρησες από την ομάδα;
Δεν το μετάνιωσα, αν και το τέλος δεν ήταν το επιθυμητό.
Θα πήγαινες προπονητής στην Ομόνοια;
Όταν και αν έρθει αυτή η πρόταση θα το σκεφτώ.
Είσαι προπονητής στην ομάδα U17 και μάλιστα κατάφερες έναν μεγάλο άθλο. Μετά από 10 χρόνια, στα δύο χρόνια που είσαι στην ομάδα, κατάφερε να προκριθεί δύο φορές στον Elite round της Ευρώπης.
Νοιώθω περήφανος, πρώτα, γιατί υπηρετώ την Εθνική, και μετά γιατί με αυτά τα παιδιά καταφέραμε να κάνουμε το ένα βήμα παραπάνω. Η πρώτη πρόκριση ήρθε με ένα ρεκόρ που δύσκολα θα καταρριφθεί. Τερματίσαμε πρώτοι με τρεις νίκες, εννιά βαθμούς και χωρίς να δεχτούμε γκολ. Η δεύτερη πρόκριση είχε και αυτή την ιδιαιτερότητά της. Πήγαμε στον Elite Round για δεύτερη συνεχομένη χρόνια. Back to back. Νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τους ανθρώπους στην ΚΟΠ που με στηρίζουν και, επίσης, όλα αυτά τα παιδιά που δίνουν την ψυχή τους μέσα στο γήπεδο.
Ποιες είναι οι απαιτήσεις και οι ιδιοτροπίες σου ως προπονητή;
Είμαι πολύ απαιτητικός γενικά στη ζωή μου. Ιδιοτροπίες πολλές. Διαβάζω καθημερινά, για να βελτιώνομαι μέρα με τη μέρα. Τα όσα πέτυχα είναι γιατί σχεδόν ποτέ δεν συμβιβάζομαι. Αυτό το μήνυμα θέλω να περάσω και στους ποδοσφαιριστές μου. Ξέρω τις δυσκολίες που έχουμε ως Εθνική Κύπρου, όμως, δεν επιτρέπω σε κανέναν να υποτιμήσει την ομάδα μου. Μπορεί να είμαστε μια μικρή χωρά, αλλά με μεγάλη καρδιά.
Πώς αντιμετωπίζουν τα παιδιά σας τη δημοσιότητα λόγω του ονόματός σου;
Γ: Ο Γιώργος είναι ένα παιδί χαμηλών τόνων και αντιμετωπίζει το όλο θέμα με μεγάλη περηφάνια. Η Αριάνα δεν με πρόλαβε, όμως, νοιώθει περηφάνια για τον μεγάλο της αδερφό. Αυτή είναι εντελώς διαφορετική. Περάσαμε δύσκολα με το που ήρθε στη ζωή μας. Αν και μόλις 5 ετών, έδωσε πολλές μάχες και τις κέρδισε. Μάθαμε πολλά απο αυτήν.
Έχει συμβεί κάτι που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Γ: Η Αριάνα, στις 25 Δεκεμβρίου του 2012, όταν ήταν μόλις 17 ημερών, αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας και από λάθος του γιατρού βρέθηκε να παλεύει για τη ζωή της στην εντατική παίδων στο Μακάρειο Νοσοκομείο. Εκεί έδωσε τις μάχες της, πάλεψε σκληρά, για να ζήσει, και νίκησε. Όποιος τη γνωρίζει, ξέρει για τη δύναμη της ψυχής της. Για εμάς ήταν ένα μάθημα ζωής. Τα Χριστούγεννα είναι πάντα μια δύσκολη εποχή για όλους μας. Όμως, ευχαριστούμε τον Θεό που την έχουμε μαζί μας και εμείς την αποκαλούμε το μικρό μας θαύμα. Με αυτήν την ευκαιρία να ευχαριστήσουμε και δημόσια την εντατική μονάδα παίδων και τον επικεφαλής κ. Θανάση Αθανασίου και όλη την ομάδα του. Βέβαια ευχαριστούμε την οικογένεια και τους φίλους μας που ξενύχτησαν και έκλαψαν μαζί μας. Εκεί είδαμε και ποιοι μας αγαπούσαν πραγματικά. Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες.
Ο μικρός μαθαίνουμε, πάντως, ότι έχει όλα τα φόντα για μια μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια επιλέχθηκε από την Άρσεναλ και κάθε δυο μήνες ταξιδεύει στο Λονδίνο, όπου προπονείται με τα παιδιά της ηλικίας του. Μιλήστε μας λίγο γι' αυτό.
Γ: Ο Γιώργος αγάπησε το ποδόσφαιρο πριν καν κάνει τα πρώτα του βήματα. Τώρα αγωνίζεται στην Ανόρθωση και απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Όσον αφορά στην Άρσεναλ, επιλέχθηκε πριν από δύο χρόνια, για να προπονείται με επίλεκτα παιδιά και έχει να μάθει πολλά ακόμη. Αυτό που μας χαροποιεί ως γονείς είναι ότι συνδυάζει καλούς βαθμούς και ποδόσφαιρο και ότι όποιος τον γνωρίσει προσωπικά, βλέπει ένα συνεσταλμένο παιδί.
Γιάννο, σκέφτηκες ποτέ το ενδεχόμενο να είσαι σε ομάδα, όπου θα χρειαστεί να προπονείς τον ίδιό σου τον γιο; Πώς το φαντάζεσαι;
Ναι, υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Αν συμβεί αυτό, θα τύχει της ίδιας μεταχείρισης με τους υπολοίπους. Ήδη κάνουμε κάποιες ατομικές προπονήσεις μαζί. Είμαι πολύ απαιτητικός με τον Γιώργο και το αποδέχεται, γιατί και αυτός είναι πολύ απαιτητικός με τον ίδιό του τον εαυτό.
Πόσο αντικειμενικός μπορεί να είναι ένας πατέρας, όταν προπονεί τον γιο του;
Προσωπικά είμαι. Πιστεύω πως αν δεν είσαι αντικειμενικός, δεν τον βοηθάς να βελτιωθεί.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΚΚΑΣ
Γιώργο, πώς νιώθεις που επιλέχθηκες από την Άρσεναλ να προπονείσαι με παιδιά της ηλικίας σου;
Όταν επιλέχθηκα, ήμουν 12 χρονών. Ήταν ένα όνειρο για μένα, αφού είναι η ομάδα που υποστηρίζω. Στο Λονδίνο όλα λειτουργούν επαγγελματικά. Μας συμπεριφέρονται ως επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Οι προπονήσεις είναι όλες εξαιρετικές και το επίπεδο όλων των παιδιών είναι πολύ υψηλό. Σίγουρα είναι πολύ μεγάλη τιμή για μένα και ελπίζω μια μέρα να καταφέρω να αγωνιστώ σε ένα από τα μεγάλα σαλόνια του ποδοσφαίρου. Έχω ζήσει διάφορα πλάι στον πατέρα μου και αυτό έχει κάνει τα όνειρά μου ακόμη μεγαλύτερα, πάντα όμως προσγειωμένα.
Σκέφτηκες ποτέ το ενδεχόμενο να σε προπονεί ο μπαμπάς σου σε κάποια ομάδα; Σε αγχώνει αυτό;
Το σκέφτηκα πολλές φορές και αυτό δεν με αγχώνει, αντιθέτως με ενθουσιάζει. Έχω πολλά να μάθω από αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο. Ήταν εκπληκτικός ποδοσφαιριστής και είμαι σίγουρος θα γίνει το ίδιο εκπληκτικός προπονητής. Έχει πολλή αγάπη και πάθος για το ποδόσφαιρο.
Δέχθηκες ποτέ κάποια άσχημη κριτική στο σχολείο ή σε κάποια έξοδό σου για τον μπαμπά σου όλα αυτά τα χρόνια;
Δεν δέχθηκα προσωπικά άσχημη κριτική για τον πατέρα μου. Την άσχημη κριτική την άκουγα κάποιες φορές στα γήπεδα από διάφορους φιλάθλους. Αλλά καταλαβαίνω ότι έτσι είναι το ποδόσφαιρο.
Είναι αγχωτικό να κουβαλάς το όνομα του πατέρα σου;
Δεν νιώθω άγχος αλλά μόνο περηφάνια. Έχει καταφέρει πολλά και μου χάρισε αυτό το όνομα που έχει γράψει ιστορία. Ίσως συνεχίσω αυτήν την ιστορία ή ίσως γράψω μια δικιά μου. Ό,τι και να γίνει για μένα θα είναι πάντα ο καλύτερος πατέρας στον κόσμο.
ΣΤΥΛΙΣΤΡΙΑ: ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΧΑΤΖΗΜΗΝΑ / ΜΑΛΛΙΑ: SORTIE HAIR STUDIO BY SΤAVROS / ΜΑΚΙΓΙΑΖ: AΝΔΡΕΑ ΓΙΑΣΕΜΗ / Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ FOUR SEASONS