Υπήρχε μια εποχή όπου είμασταν γενναιόδωροι. Δίναμε με χαρά και περηφάνεια. Μας άρεσε να παρέχουμε και να μοιραζόμαστε. Είμασταν φιλόξενοι. Μια φιλοξενία, προϊόν της συνειδητοποίησης ότι η ζωή δεν πρέπει να είναι δύσκολη ή περίπλοκη και οτι η ευτυχία βρίσκεται μέσα στη σφαίρα της σεμνότητας και της αγάπης, και ότι τα πράγματα πρέπει να μοιράζονται. Αλλά έχουμε αλλάξει.Έχουμε ξεχάσει. Άνθρωποι που αγαπούν τον ήλιο, την ζωή. Ξεχάσαμε ότι μεγαλώσαμε χωρίς παπούτσια, οτι είμασταν "γειωμένοι" απο την αρχή. Έχουμε απομακρυνθεί απο αυτά που μας χαρακτηρίζουν. Το νερό, τη γή.
Για ακριβώς αυτό τον λόγο κάναμε αυτό το ταξίδι, για να ανακαλύψουμε και πάλι αυτή την νησιώτική ταυτότητα που απωλέσαμε. Θέλαμε να νοιώσουμε απο πρώτο χέρι τι κάνει στην ψυχή το να είσαι περιτριγυρισμένος απο τόσο νερό. Εξακόσια σαραντα οκτώ χιλιόμετρα μετά, ξέρουμε.
Για πέντε μέρες εξερευνήσαμε την κυπριακή ακτογραμμή, κάτω απο τον καυτό μεσογειακό ήλιο, περπατήσαμε την ίδια γή οπου οι πρόγονοι μας μόχθησαν, περιτριγυρισμένοι απο την ίδια θάλασσα που καθόρισε γενιές και γενιές και δημιούργησε αυτό το ιδιαίτερο αμάλγαμα κουλτούρας βασισμένο στην καλοζωία και την γενναιοδωρία.
Υπάρχει κάτι εξαιρετικά αναζωογονητικό και παρθένο όταν πατάς στην κρύα άμμο μετά απο μια νύχτα έξω στη φύση εκεί όπου το νερό συναντά τη γη. Και όταν το σώμα σου βυθίζεται στο κρύο νερό είναι μια στιγμή καθαρής κάθαρσης από όλα εκείνα τα μικρά και άσχετα που τείνουν να μας απασχολούν. Κάτι ανεξήγητο συμβαίνει μετά από λίγο. Γειώνεσαι. Αρχίζεις να αισθάνεσαι ότι είσαι μέρος ενός μεγαλύτερου συστήματος, μεγαλύτερο από το εγώ σου.
Άγνωστοι που έγιναν φίλοι μέσα σε λίγες μέρες, παλιές συνήθειες να φθείνουν, επιφανειακές ανάγκες να εξαφανίζονται. Πασχίσαμε να πετύχουμε το μεγάλο κύμα, τον δυνατό άνεμο, τις τέλεις συνθήκες και κάποιες φορές τις βρήκαμε. Και όταν δεν τις βρίσκαμε, το ταξίδι ήταν αρκετό.
Σαν Ace προωθούμε ένα εναλλακτικό τρόπο ζωής. Ένα τρόπο ζωής που αξιοποιεί την θάλασσα γύρω μας. Βγείτε έξω. Αρπάξτε τη ξυλορακέτα, παίξτε! Σερφάρετε, κάντε σκέιτ, κολυμπείστε, βυθίστε τα πόδια σας στην άμμο, βουτήξτε στο βαθύ μπλέ, βρείτε το παιδί μέσα σας. Εμείς αυτό κάναμε. Και είναι εθιστικό.
648 χιλιόμετρα μετά επιστρέψαμε. Σοφότεροι.