Γιατί χρειάζεται να αφήνουμε τα παιδιά να "βαριούνται";

Διαβάστε αναλυτικά

Το καλοκαίρι είναι εδώ και πολλοί γονείς αγχώνονται και αγωνιούν για το πώς θα κρατούν απασχολημένα τα παιδιά τους όλες αυτές τις εβδομάδες του καλοκαιριού που θα είναι εκτός  σχολικού περιβάλλοντος. Ως γνωστό, τα παιδιά βαριούνται εύκολα και οι γονείς πέφτουν στην παγίδα να κάνουν οτιδήποτε για να μην τα αφήσουν να βαρεθούν. Μόνο και η σκέψη αυτής της προσπάθειας είναι πολύ εξαντλητική. Παρόλα αυτά, όσο και να μας ξενίζει η ιδέα, τα παιδιά κάποιες φορές έχουν ανάγκη να βαρεθούν.

Η βαρεμάρα είναι απαραίτητο στάδιο της ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης και γενικότερα της προσωπικότητας των παιδιών αφού ενισχύει την ικανότητα λήψης αποφάσεων, ανάληψης πρωτοβουλιών, επίλυσης προβληματικών καταστάσεων, διαχείρισης επώδυνων συναισθημάτων, κριτικής σκέψης και συλλογισμού. Με απλά λόγια, αναλαμβάνουν δράση τα ίδια και υποκινούνται να βρουν πράγματα να κάνουν.

Τις στιγμές που τα παιδιά πλήττουν ή μπορεί να μην έχουν παρέα για παιχνίδι, αναγκαστικά θα βάλουν το μυαλό και τη φαντασία τους να δουλέψει και από το φαινομενικά τίποτα, μπορούν να δημιουργήσουν οτιδήποτε. Επομένως, ενισχύεται η δημιουργικότητα αλλά και η ικανότητα για αυτονομία και αυτοέλεγχο αφού μαθαίνει να στηρίζεται και να εμπιστεύεται τον εαυτό του. Η βαρεμάρα είναι ένα συναίσθημα ιδιαίτερα δύσκολο κάποιες φορές για ένα παιδί που δε γνωρίζει πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Η παραμονή στην πλήξη θα το βοηθήσει ώστε να διαχειριστεί και τα συναισθήματα που συνοδεύουν τη βαρεμάρα, όπως ανησυχία, θυμό, άγχος και θα το υποκινήσει να αναζητήσει σταδιακά από μόνο του, τρόπους ώστε να κρατήσει δραστήριο το μυαλό και το σώμα του.

Ο υπερβολικός προγραμματισμός και η συνεχής υποβολή σε ποικιλία ερεθισμάτων από την πλευρά των γονέων, καθιστά τα παιδιά ανήμπορα να ανακαλύψουν και να αποφασίσουν από μόνα τους τι τα ενδιαφέρει ή ευχαριστεί και να διεκδικήσουν ό,τι τα ικανοποιεί. Εν κατακλείδι, τα παιδιά δε θα μάθουν πώς να είναι χαρούμενα. Αυτό θα έχει σημαντικό ψυχικό κόστος και στην ενήλική τους ζωή αφού δε θα ικανοποιούνται εύκολα, δε θα μπορούν να απολαύσουν πράγματα, δε θα έχουν αναπτύξει σημαντικές δεξιότητες διαχείρισης δύσκολων συναισθημάτων, αναζήτησης εναλλακτικών τρόπων επίλυσης συγκρουσιακών καταστάσεων, ανάληψης προσωπικής ευθύνης και διαχείρισης διαπροσωπικών σχέσεων.

Βοηθήστε τα παιδιά να κάνουν μια λίστα με απλές δραστηριότητες με τις οποίες θα μπορούσαν να απασχολούνται και όταν πλήττουν, προτρέψετέ τα να ανατρέξουν στη λίστα τους και να αποφασίσουν ανάμεσα στις διαθέσιμες επιλογές τι θα ήθελαν να κάνουν χωρίς να απαιτούν από εσάς να τους βρείτε λύσεις. Παραδείγματα δραστηριοτήτων: βόλτα με ποδήλατο, μπάλα στον κήπο, ζωγραφική, κατασκευή, να παίξω χαρτιά, να διαβάσω ένα βιβλίο, να γράψω ένα κόμικ, να μαγειρέψω κάτι μόνος μου ή με τη μαμά, να δω τηλεόραση (σιγουρευτείτε όμως ότι θα θέσετε χρονικό όριο ενασχόλησης με την οθόνη, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού).

Η Μαίρη Ιωάννου είναι Εγγεγραμμένη Κλινικός Ψυχολόγος