Timeouts: Αποτελεσματική τεχνική ή παγίδα;

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα παιδιά σας!

Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι πρέπει να δίνεται χρόνος στα παιδιά για να σκεφτούν τι έχουν κάνει σε περιπτώσεις που θεωρούν ότι η συμπεριφορά τους παρεκκλίνει. Σκοπός του time out είναι να δείξουμε στο παιδί ότι μία συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή και ότι χρειάζεται χρόνο μόνο του, μακριά από κάθε ερέθισμα, για να συνεφέρει τον εαυτό του, να ηρεμήσει και να σκεφτεί. Το παιδί κατά τη διάρκεια του time out κάθεται σε ένα σημείο, χωρίς ερεθίσματα, μόνο του, για συγκεκριμένο και προκαθορισμένο χρονικό διάστημα.

Οι εγκέφαλοι των παιδιών, ωστόσο, δεν είναι αρκετά ώριμοι για να το κάνουν αυτό. η νευρολογική τους ικανότητα για διορατικότητα αρχίζει να αναπτύσσεται με την εφηβεία και δεν ωριμάζει πλήρως μέχρι την πρώιμη ενηλικίωση. Η τεχνική του time-out όσο γλυκά και ήπια και να παρουσιάζεται, από τα μικρά παιδιά εκλαμβάνεται ως απόρριψη. Αρκεί να παρατηρήσουμε το παιδί και να δούμε ότι τις περισσότερες φορές η μή-αποδεκτή συμπεριφορά και ο θυμός του κλιμακώνονται. Η συμπεριφορά για την οποία παίρνει το time-out επαναλαμβάνεται. Ίσως και με άλλη έκφανση. 

Τι είναι λάθος με τα time-outs

1. Ντροπή που οδηγεί σε παθητική συμμόρφωση ή επαναστατική οργή - Τα παιδιά, ιδιαίτερα τα κοινωνικά, αντιμετωπίζουν τα time-outs ως τιμωρία. Και όπως όλες οι τιμωρίες, είναι ταπεινωτικές. Η προκύπτουσα ντροπή έχει δύο πιθανά αποτελέσματα: (α) Το παιδί «συνειδητοποιεί» ότι είναι κακός άνθρωπος, ίσως να γίνει πιο συμβατός, αλλά με την πάροδο του χρόνου να χάνει την ευτυχισμένη εμπιστοσύνη που θέλετε να έχουν. ή β) το παιδί θυμώνει και χρειάζεται να επαναστατήσει, κάτι που είναι πιο υγιές από το να συμβαίνει δυστυχώς, αλλά όχι το αποτέλεσμα που σκοπεύατε.

2. Φόβος της εγκατάλειψης – Η απαγόρευση ενός παιδιού από κοινωνική επαφή, ακόμη και για λίγα λεπτά, μπορεί να προκαλέσει έμφυτους φόβους εγκατάλειψης.

3. Ζημιά της αυτοεκτίμησης- Όταν ένα παιδί είναι άτακτο, δεν αισθάνεται πολύ καλά για τον εαυτό του ούτως ή άλλως. Η απομόνωση ενός χρονικού ορίου απλώς επιβεβαιώνει αυτή την αρνητική εικόνα του εαυτού.

4. Η απόρριψη του αυθεντικού εαυτού – Το παιδί εκλαμβάνει το time-out ώς ότι οι σημαντικοί ενήλικες στη ζωή του δεν ενδιαφέρονται για τον αυθεντικό εαυτό του, συμπεριλαμβανομένων των βρώμικων, ταραγμένων, θυμωμένων συναισθημάτων του.

5. Κλίμα φόβου - Όπως όλες οι τιμωρίες, τα χρονικά όρια δημιουργούν μια αντιφατική ατμόσφαιρα, όπου ο μεγάλος άνθρωπος δημιουργεί τους κανόνες, και ο μικρός, αδύναμος πρέπει να υπακούει. Ναι, οι ενήλικες πρέπει να δημιουργούν κανόνες για τα παιδιά, και τα παιδιά πρέπει να ακολουθούν αυτούς τους κανόνες, αλλά υπάρχουν τρόποι να το κάνουμε αυτό που δεν διαβρώνουν την υγιή αυτογνωσία και την εμπιστοσύνη των παιδιών.

6. Καταστροφή της εμπιστοσύνης και της οικειότητας – Τα time-outs απορρίπτουν το παιδί, ακριβώς στην φάση που αισθάνεται πιο συγχυσμένο και δυσαρεστημένο.

7. Διάβρωση της αυτονομίας - Κάθε τιμωρία είναι μια σιωπηρή απόδειξη ότι οι ενήλικες γνωρίζουν καλύτερα. Τα time-outs αρνούνται την αυτοπεποίθηση και τη λήψη αποφάσεων.

8. Μαθαίνουν ότι τα κακά συναισθήματα δεν είναι αποδεκτά - Ένα παιδί σε time-out μαθαίνει ότι οι ενήλικες δεν ενδιαφέρονται για τα πραγματικά συναισθήματά τους, μόνο τον "ευχάριστο" εαυτό τους. Εάν ο δεσμός τους με τον επιβλητικό ενήλικα είναι αρκετά ισχυρός, μαθαίνουν να απορρίπτουν και να προσπαθούν να καταπνίξουν τα "κακά" συναισθήματά τους.

9. Επίπτωση Boomerang - Όταν ένα παιδί απορρίπτει τα "κακά" συναισθήματα - οργή, σύγχυση, ζήλια κ.λπ. - και στη συνέχεια καταστέλλει την έκφραση αυτών των συναισθημάτων, τα συναισθήματα δεν εξαφανίζονται. Αυτά τα "κακά" αισθήματα θα εμφανιστούν κάπου, σε μια μεγεθυμένη ή παραμορφωμένη μορφή.

Τι να κάνετε

1. Μάθετε να ρυθμίζετε τα συναισθήματά σας. Ξεκινήστε με τον εαυτό σας. Βεβαιωθείτε ότι είστε ένας καλός τρόπος συναισθηματικής αυτορρύθμισης. Μάθετε τις τεχνικές που χρειάζεστε για να ακτινοβολείτε τη σοφία, την ευγένεια και την ηρεμία ακόμη και όταν είστε φορτισμένοι. Ακόμη πιο αναγκαία, ίσως, είναι η χάρη της ταπεινής, καλοπροαίρετης αποδοχής, για να μπορείτε να ζητήσετε συγγνώμη από το παιδί σας όταν δεν ανταποκριθείτε σε αυτό το πρότυπο.

2. Καθορίστε σαφή, λογικά όρια. Υπάρχουν πράγματα που δεν επιτρέπεται να κάνει ένα παιδί: το χτύπημα, το δάγκωμα κ.λπ. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί γνωρίζει ακριβώς ποιες είναι αυτές οι απαράδεκτες συμπεριφορές. Σε μια ήσυχη, φιλική στιγμή, συζητήστε τους κανόνες με σαφείς και φιλικούς όρους για τα παιδιά.

3. Δημιουργήστε μια ήσυχη γωνία. Όταν όλα είναι καλά στον κόσμο του παιδιού, βοηθήστε τους να επιλέξουν ένα μέρος για «time-ins». Είναι μια ήσυχη γωνιά όπου μπορούν να πάρουν τον εαυτό τους όταν αισθάνονται συγκλονισμένοι και θέλουν λίγη ώρα ησυχίας. Ένας τόπος που επιλέγουν οι ίδιοι να πάνε. Συμπεριλάβετε βιβλία, μαξιλάρια, χαλαρά παιχνίδια, και ό, τι το παιδί βρίσκει παρήγορο.

4. Προετοιμάστε το παιδί να πλεύσει μέσα από προβληματικές καταστάσεις. Όταν περιμένετε να αντιμετωπίσετε πρόβλημα συμπεριφοράς - ένα παιδί που επιμένει να αγοράσετε ένα παιχνίδι στο μπακάλικο, για παράδειγμα - κάνετε κάποια προετοιμασία. Δηλώστε σαφώς τα σχέδιά σας. Για παράδειγμα, "ψωνίζουμε φαγητά σήμερα. Δεν αγοράζουμε τίποτα που δεν είναι στον κατάλογο". Επιδείξτε το σεβασμό για την αυτονομία και τις επιθυμίες του παιδιού λέγοντάς τους για κάτι στη λίστα που θα είναι ευχαριστημένοι και δώστε τους κάποια δύναμη λήψης αποφάσεων σε μία ή περισσότερες επιλογές (φρούτα, δημητριακά για πρωινό, σχήμα ζυμαρικών κ.λπ.) .

5. Παιχνίδι ρόλων. Τα περισσότερα παιδιά λατρεύουν την ιδέα της αντιστροφής των ρόλων με τους ενήλικες και ακόμη και τα μικρά παιδιά μπορούν να μπουν στο ρόλο που παίζει όπου ο ενήλικας παίζει το «κακό» παιδί και το παιδί παίζει τον «μέσο» ενήλικα. Ο ρόλος που παίζει και, στη συνέχεια, η εναλλαγή των ρόλων είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βοηθήσετε το παιδί να κατανοήσει την ανάγκη για ορισμένους κανόνες και συμπεριφορές. Αυτή η κατανόηση προχωρεί πολύ προς τη μελλοντική συμμόρφωση.

6. Να είστε σε εγρήγορση για προειδοποιητικά σημάδια. Παρακολουθήστε τα προειδοποιητικά σημάδια της επικείμενης κατάρρευσης και κακής συμπεριφοράς. Όποτε είναι δυνατόν, κάντε αυτό που χρειάζεται για να το αποτρέψετε, είτε πρόκειται για φαγητό, για ήσυχο χρόνο, για αγκαλιά, για οτιδήποτε άλλο.

Αντιμετώπιση της κακής συμπεριφοράς κατά τη στιγμή

1. Μείνετε μαζί τους. Ένα παιδί χρειάζεται την υποστήριξη και την ήρεμη παρουσία σας περισσότερο όταν είναι φορτισμένα από τα συναισθήματά τους και συμπεριφέρονται άσχημα. Όταν περπατάτε μακριά, εξορίστε ή αγνοείτε ένα παιδί, στέλνετε το μήνυμα ότι η αγάπη σας εξαρτάται από την καλή συμπεριφορά τους.

2. Ονομάστε το συναίσθημα και συνειδητοποιήστε. Όταν ένα παιδί ενεργεί άσχημα, δείξτε του ότι καταλαβαίνετε και σέβεστε τι αισθάνεται.

3. Διερεύνηση. Η κακή συμπεριφορά περιέχει ένα σημαντικό μήνυμα για έναν σοφό ενήλικα. Τα παιδιά δεν έχουν την αυτογνωσία ή την πολυπλοκότητα επικοινωνίας για να μάθουν τι συμβαίνει ή να εξηγήσουν. Έτσι, αναρωτηθείτε τι προσπαθεί να επικοινωνήσει το παιδί: Πείνα; Εξάντληση; Ανάγκη για αγκαλιά; Θυμός; Ανία; Ζήλια; Υπερδιέγερση; Συζητήστε τις υποθέσεις σας με το παιδί και δείτε τι μπορείτε να κάνετε για να λύσετε το πρόβλημα μαζί.

4. Προσφέρετε την ήσυχη γωνία. Ρωτήστε το παιδί εάν θέλει να πάει στην ήσυχη γωνιά που έχει ήδη δημιουργήσει. Όταν τα παιδιά αισθάνονται υπεύθυνοι για την επιλογή ενός χρονικού ορίου, δεν είναι ταπεινωτικό. Στην πραγματικότητα, επιλέγοντας να πάτε σε μια ήσυχη γωνιά, μπορεί να τους βοηθήσει να μάθουν για τη λήψη της ευθύνης για τη διαχείριση των συναισθημάτων τους.

Της Μαρίας Φωτιάδου

Κλινική Ψυχολόγος