Ούζο, arak, sake...Ποτά απ\' όλο τον κόσμο.
Βαρεθήκατε να καταναλώνετε μπίρα και κρασί; Δικαιολογημένα μάλλον. Ευτυχώς όμως, για τους λάτρεις του ποτού, υπάρχει αφθονία επιλογών ανά τον κόσμο, με αμέτρητες ποικιλίες και είδη αλκοολούχων ποτών.
Αλκοολούχα, με έντονη ή μη γεύση, συνοδευτικά του γεύματος ή απλά σαν απεριτίφ, τα ποτά ανά τον κόσμο, έχουν τη δική τους περίοπτη θέση στην παράδοση των λαών. Εμείς μένει να δούμε ποιο από τα παρακάτω 8 παραδοσιακά ποτά, ταιριάζει καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία και το κέφι μας και να αλλάξουμε για λίγο τις παραδοσιακές μας συνήθειες…
Sake, Ιαπωνία
Χαρακτηριστικά γεύσης: Το Sake είναι αλκοολούχο ποτό που παράγεται από ρύζι. Η περιεκτικότητά του σε αλκοόλ είναι 18 με 20%. Η γεύση του είναι κάπως περίπλοκη… αλλά διακρίνεται για την απαλή υφή και τη γλυκιά του γεύση. Όπως συμβαίνει και με το κρασί, διαφορετικές ποικιλίες και διαφορετική ποιότητα από το ποτό Sake, έχουν και διαφορετική γεύση.
Πώς πίνεται: Συνήθως σερβίρεται ζεστό, ενώ οι Γιαπωνέζοι το προτιμούν είτε χλιαρό είτε παγωμένο, ανάλογα με την εποχή και την ποιότητά του. Είναι πολύ καλό συνοδευτικό για γεύματα ιαπωνικής ή κινέζικης κουζίνας και σερβίρεται όπως και ο γνωστός μας επιτραπέζιος οίνος.
Arak, Λίβανος-Συρία-Ιορδανία
Χαρακτηριστικά γεύσης: Συγγενεύει μάλλον, με το ελληνικό ούζο! Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ και έντονη γεύση από γλυκάνισο. Είναι άχρωμο, με έντονη φλογερή γεύση. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως υποκατάστατο για το αψέντι γρήγορα όμως, διαδόθηκε ευρύτατα.
Πώς πίνεται: Το αποκαλούμενο «γάλα των λιονταριών», συνοδεύει άριστα ορεκτικά -τα περίφημα « mezza»-που περιλαμβάνουν πίτες, χούμους, σαλάτες, τουρσί ή ακόμα και ποικιλίες κρεάτων. Είναι απαραίτητο συνοδευτικό ποτό για κάθε καλό γεύμα.
Mezcal, Μεξικό
Χαρακτηριστικά γεύσης: Είναι ένα ποτό που παράγεται από την «καρδιά» του φυτού agave (κάτι σαν τις δικές μας φραγκοσυκιές), με ισχυρή «καπνιστή» γεύση. Ανήκει στην οικογένεια της τεκίλας. Η βασική διαφορά με αυτή όμως, είναι ότι το mezcal έχει κι ένα μικρό σκουληκάκι στον πάτο του μπουκαλιού...
Πώς πίνεται: Μια μικρή δόση Mezcal, μια φέτα λεμονιού και ελάχιστο αλάτι είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να πιεί κανείς το συγκεκριμένο ποτό, όπως ακριβώς και την τεκίλα. Είναι το παραδοσιακό ποτό των Μεξικανών, καθώς αυτό επιλέγουν να σερβίρουν στις κοινωνικές εκδηλώσεις, στις διάφορες θρησκευτικές τελετές και σχεδόν μετά από κάθε γεύμα τους.
Porto, Πορτογαλία
Χαρακτηριστικά γεύσης: Είναι πυκνό, με ελαφρώς γλυκιά γεύση και μοιάζει με το κόκκινο κρασί. Η γλυκιά του γεύση, ποικίλει και είναι διαβαθμισμένη. Να σημειώσουμε ότι το αυθεντικό Porto, παράγεται μόνο στην Πορτογαλία, τα υπόλοιπα γλυκά κόκκινα κρασιά είναι… απομιμήσεις.
Πώς πίνεται: Λόγω της έντονης γλυκιάς του γεύσης, σερβίρεται μετά από κάθε γεύμα. Ταιριάζει απόλυτα με κάτι αλμυρό, όπως λίγο τυρί ή κράκερ.
Pisco, Περού-Χιλή
Χαρακτηριστικά γεύσης: Το Pisco είναι ένα είδος κονιάκ. Προέρχεται από την απόσταξη μιας ποικιλίας λευκών σταφυλιών, που ευδοκιμούν στη Χιλή και το Περού. Η γεύση του μοιάζει με εκείνη του κρασιού, έχει επίγευση εσπεριδοειδών και έντονη γεύση από πιπέρι. Έχει δε, αρκετά υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, σε ποσοστό 42%.
Πώς πίνεται: Σερβίρεται παγωμένο απευθείας σαν απεριτίφ, ενώ συνηθίζεται να «ανακατεύεται» και με άλλα ποτά, φτιάχνοντας νόστιμα cocktails. Στη Χιλή πολύ γνωστό είναι το Pisco Sour, μία μίξη από pisco, λεμόνι, ζάχαρη, λίγο ασπράδι αυγού και bitters.
Grappa, Ιταλία
Χαρακτηριστικά γεύσης: Το παραδοσιακό αλκοολούχο ιταλικό ποτό, παράγεται από τη ζύμωση των φλοιών και των σπόρων των σταφυλιών, που απομένουν μετά την απόσταξη. Έχει απαλή γεύση, έντονο άρωμα από λουλούδια και λεπτό τελείωμα. Όπως και στην περίπτωση του κρασιού, η γεύση του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα και την ποικιλία των σταφυλιών που χρησιμοποιούνται. Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ που φτάνει μέχρι και το 50%
Πώς πίνεται: Σερβίρεται σκέτο πριν από το φαγητό ή σαν συνοδευτικό του καφέ, μετά από κάθε καλό γεύμα. Μπορεί να σερβιριστεί είτε μετά από σύντομη ψύξη, είτε σε θερμοκρασία δωματίου προκείμενου ν’ απελευθερωθεί όλη η γεύση που περικλείει.
Cachaça, Βραζιλία
Χαρακτηριστικά γεύσης: Η γεύση της μοιάζει με εκείνη που έχει το ρούμι. Έχει έντονο άρωμα από ζαχαροκάλαμο και ουσιαστικά, όπως και το ρούμι, είναι το απόσταγμα από το χυμό του ζαχαροκάλαμου. Για να γίνει η κατάλληλη ζύμωση, απαιτείται να βράσει το υγρό τρεις φορές, ώστε να διατηρηθεί η μοναδικότητα της γεύσης και του αρώματός του.
Πώς πίνεται: Οι Βραζιλιάνοι απολαμβάνουν συνήθως Cachaça, σαν βασικό συστατικό της Caipirinha, που συνδυάζει το ποτό αυτό με lime, ζάχαρη και τριμμένο πάγο. Τα ωριμασμένα ποτά Cachaça, σερβίρονται και σκέτα.
Ούζο, Ελλάδα
Χαρακτηριστικά γεύσης: Τέλος, το ούζο δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα με τα πιο χαρακτηριστικά ποτά του κόσμου που πρέπει να δοκιμάσετε, αν και ως Έλληνες σίγουρα θα το έχετε γευθεί μία τουλάχιστον φορά. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το ελληνικό καλοκαίρι! Είναι υψηλό σε περιεκτικότητα αλκοόλ που ξεπερνάει το 40% κι έχει έντονη γεύση από γλυκάνισο. Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε ως υποκατάστατο στο αψέντι, όταν η καλλιέργεια του αρωματικού ποώδους φυτού, της αψιθιάς, κρίθηκε παράνομη και απαγορεύτηκε.
Πώς πίνεται: Παραδοσιακά οι Έλληνες το συνοδεύουν με μεζέδες θαλασσινών ή κρεατικών, σαλάτα ή λαχανικά ανάλογα με την περίσταση. Οι πιο μυημένοι το πίνουν και… σκέτο, ενώ οι περισσότεροι το διαλύουν με λίγο νερό, για να μην είναι πολύ δυνατό. Το ούζο σερβίρεται συνήθως, κρύο σαν απεριτίφ ή σαν συνοδευτικό του φαγητού, ενώ τελευταία συναντάται και σαν βάση για cocktails.