Αδερφική ζήλια: Όταν το πρώτο ζηλεύει το δεύτερο!

Διαβάστε αναλυτικά

Η είσοδος ενός μικρού αδελφού δεν είναι μια απλή υπόθεση. Στην πραγματικότητα, το να εμφανίζεται ξαφνικά ένα νεογέννητο από το πουθενά, είναι αρκετό για να δοκιμάσει την ψυχοσύνθεση οποιουδήποτε δίχρονου παιδιού. Η άφιξη του μωρού μεταφράζεται σαν  "λιγότερο μερίδιο για μένα", λιγότερες αγκαλιές, λιγότερα χαμόγελα, λιγότερη προσοχή, λιγότερη αγάπη. Φυσικά, το να ζηλεύεις είναι φυσιολογικό για όλους τους πρώτους. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο θα χειριστείτε το θέμα είναι αυτό που θα επηρεάσει κατά πόσο το παιδί σας θα δει τον νέο του αδελφό ως φίλο ή έναν εχθρό. Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι η ζήλια δεν προκύπτει επειδή οι γονείς δίνουν περισσότερη προσοχή σε κάποιον άλλο, αλλά, επειδή δεν δίνουν αρκετή προσοχή στο πρωτότοκο παιδί.

Πριν την γέννηση

Προγραμματίστε οποιαδήποτε μεγάλη αλλαγή στην ζωή του παιδιού, όπως να μετακομίσει από την κούνια σε μεγαλύτερο παιδικό κρεβάτι ή να αρχίσει τον παιδικό σταθμό, όσο το δυνατόν αργότερα από την ημερομηνία της γέννας. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί σας δεν θα συνδέσει την οποιαδήποτε αλλαγή με την άφιξη του μωρού, αλλά με το ότι το ίδιο μεγαλώνει.
Μην χρησιμοποιείτε το μωρό σαν δικαιολογία. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας, θα υπάρξουν πράγματα που δεν θα μπορείτε να τα κάνετε πια με το παιδί σας όπως παλιά, για παράδειγμα να ανεβαίνετε τα σκαλιά κρατώντας το αγκαλιά για να το βάλετε για ύπνο. Για να απομακρύνετε τέτοιου είδους απογοητεύσεις, μην τα βάζετε με τον όγκο της κοιλιάς σας για τους περιορισμούς των κινήσεών σας. Αντ' αυτού, πείτε του ότι πονάει η πλάτη σας ή τα πόδια σας.

Μην δημιουργείτε ψεύτικες προσδοκίες. Αν πείτε στο παιδί σας ότι θα παίζει μαζί με το αδελφάκι του, ίσως απογοητευτεί όταν αντιληφθεί ότι το μόνο που κάνει το μωρό είναι να κοιμάται, να κλαίει και να τρώει. Δείξτε του την πραγματικότητα. Πείτε του πώς ήταν το ίδιο όταν ήταν μωρό ή να επισκεφτείτε φιλικά σας σπίτια που έχουν μωρά.

Δώστε την αίσθηση στο παιδί σας ότι επενδύετε σ' αυτό. "Θα μάθει πώς να κάνει τα πάντα παρακολουθώντας εσένα. Εσύ που θα είσαι ο μεγαλύτερος και θα ξέρεις περισσότερα εσύ θα του τα μάθεις".

Μετά την γέννηση

Δείξτε κατανόηση: Γνωρίζοντας πώς και πού προέρχεται η αδελφή ζήλια μπορεί να μας βοηθήσει να επαναπροσδιορίσουμε τις προσδοκίες μας. Κυρίως, η αδελφική ζήλεια είναι απλώς η ανθρώπινη φύση στη δουλειά της. Κάθε παιδί έχει ένα εσωτερικό προστατευτικό ένστικτο για να θέλει να κρατήσει τους γονείς στον εαυτό του. Τα παιδιά τείνουν επίσης να εκτιμούν την προβλεψιμότητα και προτιμούν να μην "βυθίζουν το σκάφος" της κατά τα άλλα κανονικής, γνωστής ρουτίνας τους με έναν νεοφερμένο. Μέρος της αδελφικής ζήλια; είναι επίσης ο φόβος της απόρριψης ή του φόβου να μην είναι πλέον αγαπητός άνευ όρων από τη μαμά και τον μπαμπά. "Τι κι αν αγαπούν το μωρό περισσότερο από μένα;" είναι μια πραγματική ανησυχία για πολλά παιδιά.

Επικυρώστε: Αν το παιδί σας λέει κάτι κακό - όπως για παράδειγμα ότι σας μισούν εσάς ή το μωρό, ακούστε με την πρόθεση να επικυρώσετε. "Τις περισσότερες μέρες μου άρεσε να έχω αδερφές, αλλά ναι, μερικές μέρες, πραγματικά ήθελα να αγκαλιάζει η μαμά μου μόνο εγώ!". Μην επιμένετε ότι τα αδέλφια αγαπούν ο ένας τον άλλον, αυτό θα έρθει με το χρόνο, καθώς αλληλεπιδρούν και ανακαλύπτουν πόσο διασκεδαστικό μπορεί να είναι να παίζουν και να είναι μεταξύ τους. Εάν ένα παιδί λέει ότι «μισώ το μωρό» αντί να κάνουμε μια μεγάλη διαπραγμάτευση γύρω από αυτό, ή να επιμένουμε ότι αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια, πάρτε το ως ένδειξη ότι μπορεί να χρειαστούν κάποια επιπλέον αγάπη, επικύρωση και άνεση.

Διδάξτε: Ο πρώτος στόχος σας είναι να προστατέψετε το μωρό. Δεύτερον, να διδάξετε στο μεγαλύτερό σας παιδί πώς να αλληλεπιδρά με τον νέο του αδελφό με τους σωστούς τρόπους. Μπορείτε να διδάξετε στο παιδί σας πώς να παίξει με το μωρό με τον ίδιο τρόπο που τον διδάσκετε οτιδήποτε άλλο. Μιλήστε μαζί του, δείξτε, καθοδηγήστε και ενθαρρύνετε.

Επαινέστε: Κάθε φορά που βλέπετε το μεγαλύτερο παιδί να αγγίζει απαλά το μωρό, κάντε ένα θετικό σχόλιο. Κάνε μια μεγάλη αναστάτωση σχετικά με το σημαντικό "παλαιότερο αδελφό". Αγκάλιασε και φίλα το μεγαλύτερό σου παιδί και του πες πόσο υπερήφανος είσαι.

Προσέξτε τα λόγια σας: Μην κατηγορείτε τα πάντα στο μωρό. "Δεν μπορούμε να πάμε στο πάρκο. Το μωρό κοιμάται. ", " Ήσυχος, θα ξυπνήσεις το μωρό. ", " Μετά την αλλαγή του μωρού θα σε βοηθήσω''. Αντ 'αυτού, χρησιμοποιήστε εναλλακτικούς λόγους. "Τα χέρια μου είναι απασχολημένα τώρα." "Θα πάμε μετά το μεσημεριανό γεύμα." "Θα σε βοηθήσω μέσα σε τρία λεπτά." Να είστε υποστηρικτικός αναγνωρίζοντας τα σιωπηρά συναισθήματα του παιδιού σας, όπως "τα πράγματα σίγουρα έχουν αλλάξει με το νέο μωρό εδώ. Θα μας πάρει λίγο χρόνο για να το συνηθίσουμε. "

Μαρία Φωτιάδου

Κλινική Ψυχολόγος

Τ: +357 97701702