Διαζύγιο και παιδί: Τι πρέπει να πουν οι γονείς και ποιες οι επιπτώσεις

Η Μαρία Φωτιάδου, Κλινική Ψυχολόγος μας δίνει συμβουλές γι’ αυτό το θέμα που θέλει ιδιαίτερο χειρισμό.

Η διάλυση ενός γάμου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Παρόλο που στις μέρες μας το διαζύγιο είναι κάτι συνηθισμένο και δεν αποτελεί πλέον κοινωνικό στίγμα, δεν παύει να είναι από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες στη ζωή ενός ατόμου. Πολύ συχνά, όταν δύο σύντροφοι αποφασίζουν να χωρίσουν, βρίσκονται μπροστά σε μία επιπλέον δυσκολία: δυσκολεύονται, δεν γνωρίζουν, δεν νοιώθουν άνετα, για το πως θα διαχειριστούν το θέμα αυτό με το παιδί ή τα παιδιά τους. Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι γονείς έχουν αγωνία.

Τι πρέπει να πουν οι γονείς στα παιδιά;

Καταρχήν, πριν τους πουν οτιδήποτε, είναι απαραίτητο να φερθούν με ευθύτητα και ειλικρίνεια λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία των παιδιών τους. Να τα απενοχοποιήσουν και να τα διαβεβαιώσουν ότι το διαζύγιο δεν είναι αποτέλεσμα δικής τους συμπεριφοράς, αλλά και ότι δεν υπάρχει τίποτα να κάνουν για να εμποδίσουν αυτό τον χωρισμό. Να τους εξηγήσουν ότι δεν αγαπιούνται μεταξύ τους ως σύζυγοι, αλλά ότι πάντα θα αγαπάνε τα παιδιά τους. Επιπλέον, μπορούν να τους πουν ότι οι γονείς παίρνουν διαζύγιο ο ένας από τον άλλο, αλλά ποτέ από τα παιδιά τους. Να φροντίσουν να είναι σταθεροί και να τους τονίσουν ότι η απόφαση που πήραν δεν πρόκειται να αλλάξει, και ότι δεν θα τα ξαναβρούν μεταξύ τους ως σύζυγοι. Παρόλο που μπορεί να υποφέρουν στο άκουσμα αυτού, τα παιδιά θα μπορέσουν πιο εύκολα να το επεξεργαστούν αν είναι τελεσίδικο, γιατί αλλιώς δεν θα πάψουν να έχουν φαντασιώσεις επανασύνδεσης για το μέλλον.

Από την άλλην, χρειάζεται οι γονείς να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για τις αλλαγές που θα ακολουθήσουν αλλά και να δώσουν έμφαση και σε αυτά που θα παραμείνουν ίδια, στην καθημερινή ρουτίνα των παιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσουν τα παιδιά τους να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. Να τα ακούσουν προσεκτικά, να απαντήσουν με ειλικρίνεια σε κάθε τους απορία, και να τα αφήσουν να ξεσπάσουν. Δε γίνεται τα παιδιά να είναι πάντα ευτυχισμένα, αλλά δε χρειάζεται οι γονείς λόγω δικής τους αμηχανίας και αγωνίας να συντομεύσουν τη περίοδο θλίψης των παιδιών τους.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις διαζυγίου;

Οι αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται από το αναπτυξιακό τους επίπεδο. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κοινά συναισθήματα και κοινές αντιδράσεις ανεξαρτήτως ηλικίας: τα συναισθήματα αφορούν κυρίως σε θλίψη, θυμό, και φόβο, ενώ οι αντιδράσεις συμπεριλαμβάνουν την επιθυμία για επανασύνδεση των γονέων, θυμό απέναντι στον ένα ή και στους δύο γονείς, φόβο εγκατάλειψης, ενοχή, παλινδρόμηση, διαταραχές στον ύπνο ή στο φαγητό, και σωματικές ενοχλήσεις.

Πότε χρειάζεται το παιδί βοήθεια από κάποιο ειδικό;

• Όταν η απόδοση του παιδιού στο σχολείο είναι ασυνήθιστα χαμηλή για περισσότερα από 6 μήνες.
• Όταν το παιδί συμπεριφέρεται παράξενα στους φίλους του: είτε προσκολλάται υπερβολικά πάνω τους είτε απομονώνεται, είτε φέρεται επιθετικά χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο.
• Όταν το παιδί παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις στη διάθεση του.
• Όταν παρόλο που έχει περάσει κάποιο χρονικό διάστημα (περίπου ένας χρόνος) το παιδί δεν καταφέρνει να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα και φαίνεται δυστυχισμένο.
• Όταν υπάρχει επαναλαμβανόμενη προβληματική συμπεριφορά όπως απουσίες και προβλήματα στο σχολείο, κλοπές, ψέματα, χρήση ουσιών, αυτοτραυματισμοί, απειλές αυτοκτονίας, κτλ.
• Σε γενικές γραμμές, όταν οι συνηθισμένες αντιδράσεις κρατάνε για ασυνήθιστο χρόνο ή χειροτερεύουν με το πέρασμα του χρόνου.

Μαρία Φωτιάδου

Κλινική Ψυχολόγος

+357 97701702