6 συμβουλές για να βοηθήσετε το αγχωμένο σας παιδί να χαλαρώσει

Τρόποι διαχείρισης του άγχους σε καθημερινές καταστάσεις.

Αν είστε γονιός ενός αγχώδους παιδιού, πιθανόν συχνά να βρίσκεστε σε καταστάσεις που όσο και να προσπαθείτε, όσο υπομονετικοί, υποστηρικτικοί και στοργικοί να είστε, ότι και να λέτε, δε φαίνεται να βοηθάει το παιδί σας να διαχειριστεί το άγχος που το επηρεάζει σε καθημερινές καταστάσεις.

Δουλεύοντας με παιδιά με αγχώδεις δυσκολίες έχω καταλάβει πόσο σημαντικό είναι τόσο το παιδί όσο και οι γονείς να έχουν ένα «κουτί πρώτων βοηθειών» με τρόπους διαχείρισης τέτοιων καταστάσεων, ώστε να επιλέγουν κάθε φορά αυτόν που τους βοηθάει. Μιας και κάθε παιδί είναι διαφορετικό, όταν επιλέξετε μία μέθοδο, δοκιμάστε την τουλάχιστον 2-3 φορές για να αποφασίσετε αν ταιριάζει στο παιδί σας ή σε εσάς.

Γράψτε για το άγχος του
1. Ημερολόγιο ανησυχίας: Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Harvard βρήκαν ότι αν γράφεις για 15 λεπτά, επί τέσσερις συνεχόμενες ημέρες για κάποιο στρεσογόνο γεγονός, μπορεί αν μειώσει τα επίπεδα άγχους που νοιώθεις γι’ αυτό το γεγονός. Αν και αρχικά μπορεί να νοιώσεις περισσότερο άγχος, τελικά η θετική επίδραση που είχε το γράψιμο στην αποσυμπίεση του στρες γι’ αυτό το γεγονός ήταν υπαρκτή ακόμη κι 6 μήνες μετά. Κάντε τη διατήρηση ενός τέτοιου ημερολογίου με το παιδί σας ρουτίνα.

2. Γράψτε και πετάξτε το μακριά: Σε μία έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PsychologicalScience ζητήθηκε από διάφορα άτομα να καταγράψουν τι τους άρεσε και τι όχι στο σώμα τους. Η μία ομάδα κράτησε το χαρτί και το έλεγξε για τυχόν λάθη, ενώ τα μέλη της άλλης ομάδας πέταξαν το χαρτί στο οποίο είχαν γράψει τις ατέλειές τους. Με το να "ξεφορτωθούν" πρακτικά το χαρτί, τους βοήθησε να αμφισβητήσουν και θεωρητικά τις σκέψεις τους αυτές. Την επόμενη φορά που το παιδί σας θα αγχωθεί, ζητήστε του να γράψει τις αρνητικές του σκέψεις σε ένα χαρτί και μετά πετάξτε το χαρτί αυτό στα σκουπίδια.

3. Γράφω γράμμα στον εαυτό μου: Σύμφωνα με μία άσκηση, ζητήθηκε από κάποια άτομα να γράψουν ένα γράμμα σα να μη βιώνουν τα ίδια άγχος ή στρες αλλά ο καλύτερός τους φίλος. Μέσα από αυτή την άσκηση μπόρεσαν να διερευνήσουν τον εαυτό τους αλλά και την αγχογόνα κατάσταση πιο αντικειμενικά και να δείξουν για τον εαυτό τους το επίπεδο στοργής που συχνά δείχνουν σε άλλα άτομα. Την επόμενη φορά που το παιδί σας νοιώθει αγχωμένο, ζητήστε του να γράψει ένα γράμμα που θα ξεκινάει με το "Αγαπημένε μου εαυτέ" και μετά να συνεχίσουν να γράφουν σαν να ήταν ο καλύτερός τους φίλος.

4. Δημιουργήστε το "χρόνο ανησυχίας": Έχετε πει ποτέ «Δεν μπορώ να το σκεφτώ τώρα αυτό, θα το σκεφτώ αύριο»; Η ίδια λογική λειτουργεί και για τα αγχώδη παιδιά. Συμφωνείστε από κοινού ένα "χρόνο ανησυχίας" διάρκειας περίπου 10-15 λεπτών κάθε μέρα. Θα πρέπει κάθε μέρα ο χρόνος αυτός να είναι την ίδια ώρα και στο ίδιο μέρος π.χ. μετά το διάβασμα στο δωμάτιο του, κι αφήστε το παιδί σας να γράψει τις ανησυχίες του χωρίς να τον/την απασχολούν οι λεπτομέρειες κάθε ανησυχίας. Όταν τελειώσει ο χρόνος, ζητήστε του να βάλει τις ανησυχίες σε ένα κουτί, πείτε τους αντίο κι απασχοληθείτε με κάτι άλλο. Όταν το παιδί σας αρχίσει να αγχώνεται, υπενθυμίστε του ότι δεν είναι ώρα για το "χρόνο ανησυχίας" κι ότι θα μπορέσει να ασχοληθεί με την ανησυχία του αργότερα.

Κατανοήστε το άγχος του

5. Τα σωματικά συμπτώματα του άγχους: Οι περισσότεροι θεωρούν ότι το άγχος είναι μία πνευματική κατάσταση, παραβλέποντας το πώς η ανησυχία μας προκαλεί και σωματικά συμπτώματα. Η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, δύο από τις βασικές ορμόνες άγχους του οργανισμού, παράγονται με ταχύτατο ρυθμό όταν βιώνουμε στρες, ώστε να μας προετοιμάσουν για να πολεμήσουμε ή να απομακρυνθούμε από κάτι επικίνδυνο. Έτσι αυξάνεται ο ρυθμός της καρδιάς μας, η αναπνοή μας γίνεται γρήγορη και σύντομη, ιδρώνουμε και μπορεί ακόμη και να νοιώσουμε ναυτία ή διάρροια. Εάν το παιδί σας είναι εξοικειωμένο με τα συμπτώματα αυτά, μπορεί να τα αναγνωρίζει ως άγχος όταν εμφανίζονται και να χρησιμοποιήσει όποιον τρόπο διαχείρισης από αυτούς που αναφέρουμε το βοηθάνε, αντί να ανησυχεί ότι είναι άρρωστο.

6. Κατανοήστε την πηγή του άγχους: Το άγχος και η ανησυχία έχουν βιολογικό λόγο ύπαρξης στο σώμα μας. Τα πολύ παλιά χρόνια, το άγχος και η ανησυχία ήταν αυτά που βοηθούσαν τους προγόνους μας κυνηγούς και τροφοσυλλέκτες να παραμένουν σε εγρήγορση για τυχόν κινδύνους καθώς έψαχναν για το φαγητό τους. Ακόμη και σήμερα, το άγχος και η ανησυχία μας βοηθούν να αποφύγουμε λάθη που θα θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλειά μας. Βοηθήστε το παιδί σας να κατανοήσει ότι το άγχος και η ανησυχία είναι κοινά συναισθήματα κι ότι γίνονται προβληματικά μόνο όταν το μυαλό του χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου και δεν αφήνει τις λογικές σκέψεις να τον ηρεμήσουν.

Πηγή: indyourhappygr