Τσάβες: Ο θαυμαστής του Μπολιβάρ που τσάντισε τις ΗΠΑ και έκανε γνωστή τη Βενεζουέλα

Ο Ούγκο Τσάβες, κεντρικό πρόσωπο στη πολιτική σκηνή της Βενεζουέλας για περισσότερα από 14 χρόνια, τελικά ηττήθηκε από τον καρκίνο σε ηλικία 58 ετών. Επί δυο χρόνια έδινε μάχη με τη μυστηριώδη μορφή της ασθένειας που τον κατέβαλε, αφήνοντας πίσω του την εντύπωση ότι οι διάδοχοί του θα είναι δύσκολο να ολοκληρώσουν το έργο του.

Πληθωρικός και χαρισματικός ηγέτης του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» ο Τσάβες κυβερνούσε τη χώρα, παραγωγό πετρελαίου, από το 1999, ενώ μόλις πριν από λίγους μήνες στις 7 Οκτωβρίου του 2012, κέρδισε την τρίτη εκλογική του νίκη και την επανεκλογή του στην ηγεσία της Βενεζουέλας με 56 %.

Η πολιτική του καριέρα, παρέμεινε έως το τέλος ανέγγιχτη από την εκλογική ήττα, ενώ κατάφερε να ματαιώσει και το πολιτικό πραξικόπημα το 2002 το οποίο για λίγες ώρες τον είχε ανατρέψει.

Ακούραστος ρήτορας, ο Ούγκο Τσάβες, είχε μια ερωτική σχέση με το πλήθος των οπαδών του, κατά τις ατελείωτες ομιλίες του, που μονοπωλούσαν και στα μέσα ενημέρωσης της Βενεζουέλας. Φορούσε συνήθως στρατιωτική στολή με τον χαρακτηριστικό κόκκινο μπερέ, ενώ προς το τέλος της χωής του, εμφανιζόταν με κόκκινα πουκάμισα ή με φόρμες με τα εθνικά χρώματα της Βενεζουέλας.

Ο Τσάβες ήταν ένας χαρισματικός, υπερκινητικός και καθολικός θαυμαστής του απελευθερωτή Σιμόν Μπολιβάρ, της εμβληματικής φιγούρας του πολέμου της ανεξαρτησίας από τους Ισπανούς και απολάμβανε σταθερά υψηλά επίπεδα δημοτικότητας, παρά την έντονη εχθρότητα που αντιμετώπιζε από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ο πρώην αντισυνταγματάρχης και αλεξιπτωτιστής γεννήθηκε το 1954, ήταν γιος δασκάλων και μεγάλωσε με τη γιαγιά του. Μια απόπειρα πραξικοπήματος το Φεβρουάριο του 1992 τον οδήγησε στη φυλακή για δύο χρόνια. Το 1998, ως υποψήφιος του συνασπισμού των αριστερών κομμάτων, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές. Δύο χρόνια αργότερα, επικυρώθηκε από το λαό η πρόταση του για το νέο «Σύνταγμα της Μπολιβαριανής Επανάστασης » και ο ίδιος επανεξελέγη στην προεδρία.

Ήταν σφοδρός πολέμιος του -όπως τον αποκαλούσε- αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αν και ποτέ δεν διέκοψε την παροχή πετρελαίου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Ούγκο Τσάβες «παρουσιάστηκε» στην ευρύτερη περιοχή της Λατινικής Αμερικής ως ο «κληρονόμος» του Φιντέλ Κάστρο και καλλιέργησε μια επαναστατική αλλά αμφιλεγόμενη εικόνα έχοντας πολιτική φιλία με προσωπικότητες όπως ο Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ του Ιράν και ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ.

Ο Τσάβες έχει επίσης εργαστεί για την περιφερειακή ολοκλήρωση αλλά και την παγίωση της Μπολιβαριανής Συμμαχίας. Παρά την πολιτική του θέση να ενισχύσει το ρόλο του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα, δεν κατάφερε να ελέγξει τον πληθωρισμό.

Πάντως αύξησε τις «κοινωνικές αποστολές», που του χάρισαν την αμέριστη υποστήριξη των λαϊκών τάξεων. Ως επικεφαλής της μεγαλύτερης παραγωγού χώρας πετρελαίου στη Νότια Αμερική, έχει χτίσει τη δημοτικότητά του πάνω σε πολλά κοινωνικά προγράμματα, συμπεριλαμβανομένης της υγείας, της εκπαίδευσης και της στέγασης.

Από τον Ιούνιο του 2011 όταν διαγνώστηκε ο καρκίνος, υποβλήθηκε σε τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στην Κούβα για να αντιμετωπισθεί η ασθένεια. Μετά από την τελική όπως αποδείχτηκε χειρουργική επέμβαση στην Αβάνα στις 11 Δεκεμβρίου, είχε σχεδόν εξαφανιστεί από το δημόσιο λόγο μέχρι και την ανακοίνωση του θανάτου του την Τρίτη.

Παντρεύτηκε και χώρισε δύο φορές, ενώ είχε τέσσερα παιδιά, τρεις κόρες και ένα γιο.