Τι λέει ο ίδιος για την περιοχή
Ο σκηνοθέτης της κινηματογραφικής ταινίας "Βουράτε Γειτόνοι" Στάμος Τσάμης, αποκαλύπτει άγνωστες λεπτομέρειες για την ταινία και περιγράφει στο περιοδικό "ΟΚ!" και το δημοσιογράφο Γιώργο Μιχαήλ, όσα έζησαν όταν βρέθηκαν στο Μιτσερό για τις ανάγκες των γυρισμάτων
H απόλυτη ικανοποίηση φαίνεται ξεκάθαρα στο πρόσωπό σου για την τεράστια επιτυχία του «Βουράτε γειτόνοι». Μίλα μας λίγο γι' αυτό το project.
Ένα μεγάλο στοίχημα για μένα, το κινηματογραφικό μου παιδί σε σενάριο του μετρ του είδους, Γιώργου Τσιάκκα. Μια σύγχρονη, πρωτότυπη, αληθινή ταινία, στολίδι για το νέο κυπριακό σινεμά, γεμάτη καλαίσθητες εικόνες από τα πρώτα κιόλας κινηματογραφικά της καρέ. Αμεσότητα και αλήθεια, έντονες εναλλαγές συναισθημάτων, γέλιο, δράση, αγωνία, συγκρούσεις, συγκίνηση και καταιγιστικές εξελίξεις, με αποκορύφωμα το μεγάλο μυστικό του Ρίκκου Μάππουρου. Ο σουρεαλισμός και η αυθεντικότητα των ηρώων συναντούν τα σημαντικά θέματα που απασχολούν σήμερα την κυπριακή κοινωνία. Είναι το κινηματογραφικό μου παιδί και είμαι περήφανος. Ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες μου. Χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε αυτό το αποτέλεσμα. Στηρίχθηκα στην ομαδικότητα και την καλλιτεχνική πρόταση όλων, με απώτερο σκοπό την επίτευξη των στόχων μας και την καλύτερη απόδοση του σεναρίου μας.
Πίστευες από την αρχή πως θα σημείωνε τόση μεγάλη επιτυχία;
Έχοντας ως παρακαταθήκη την πετυχημένη συνταγή της τηλεοπτικής σειράς, η ευθύνη μας ήταν μεγαλύτερη, καθώς το σινεμά έχει άλλες διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα παραγωγής.Κρινόμαστε έτσι κι αλλιώς από το αποτέλεσμα, τρανή απόδειξη οι 115.000 χιλιάδες θεατές που παρακολούθησαν την ταινία μας έως τώρα, ρεκόρ για τα δεδομένα της Κύπρου. Η παράγωγος μας, Χριστιάνα Νικολάου, συντέλεσε τα μέγιστα στην πραγματοποίηση του ονείρου μας, καθώς ήταν δίπλα μας συνεχώς σε ό,τι ζητήσαμε. Θέλαμε να φέρουμε τον κόσμο στο σινεμά για να γελάσει, να συγκινηθεί, να σκεφτεί, να περάσει καλά. Ελπίζουμε να αποδείξαμε ότι όταν θέλουμε, μπορούμε. Με τις δικές μας δυνάμεις, με όραμα, σκληρή δουλειά και κυρίως κέφι, φτιάξαμε μια κυπριακή παραγωγή που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα σε ξένες παραγωγές. Εμείς βάλαμε τα δυνατά μας και οι θεατές μάς τιμούν με την παρουσία τους. Αξιοσημείωτες ήταν τόσοι οι αντιδράσεις σε Αθήνα και Αμερική, που κάναμε πρεμιέρα, όσοι και η συγκινητική προσέλευση του κυπριακού κοινού. Στις κινηματογραφικές αίθουσες της Κύπρου η ταινία θα προβάλλεται για λίγες μέρες ακόμη. Το ταξίδι όμως συνεχίζεται, καθώς ακολουθούν προβολές σε Αγγλία και Αυστραλία. Μια ταινία από την Κύπρο για τους Κυπρίους όλου του κόσμου, "Βουράτε Γειτόνοι".
Ποια ήταν η δυσκολότερη σκηνή που είχες να γυρίσεις και πώς διεκπεραιώθηκε; Αποκάλυψέ μας λίγα απρόοπτα περιστατικά στο γύρισμα;
Η σκηνή που με δυσκόλεψε περισσότερο, και παράλληλα ήταν αστεία, ήταν η σκηνή των γενεθλίων και αυτό λόγω καιρικών συνθηκών, που δεν μας επέτρεπε να έχουμε ένα ενιαίο φως κατά τη διάρκεια της σκηνής. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να ακυρώσουμε το γύρισμα και να πάμε άλλη μέρα να ξανακάνουμε τη σκηνή. Από τον εκνευρισμό της κακής στιγμής, στην απόλυτη χαρά της επιτυχημένης σκηνής, μάλλον υπήρχε κάποιος ανώτερος λόγος!
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου χαρακτήρας στη σειρά;
Ο κάθε χαρακτήρας έχει τη γλυκά του, την προσωπικότητά του, το ενδιαφέρον του, είναι όλοι τους για μένα ξεχωριστοί, αγαπημένοι, αναλλοίωτοι στον χρόνο. Ως σκηνοθέτης, αντιμετωπίζω ως παιδιά μου όλους τους χαρακτήρες, ζω μαζί τους και στις χαρούμενες στιγμές τους και συμπάσχω με όλες τους τις ανησυχίες. Θαυμάζω την ηθική, το ταλέντο και τη μεγάλη γκάμα ρεπερτορίου της Χριστίνας Παυλίδου, θεωρώ ότι είναι μια από τις σημαντικότερες και πιο ολοκληρωμένες ηθοποιούς που έχω συνεργαστεί και ως καλλιτέχνις αλλά και ως άνθρωπος. Επίσης τον αγαπημένο μου Γιώργο Ζένιο, τον ορισμό του επαγγελματία, παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας, τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως, του χρωστώ πολλά.
Πότε αρχίζουν τα γυρίσματα για τη δεύτερη ταινία "Βουράτε Γειτόνοι";
Είμαστε πολύ θετικοί στη δημιουργία του ΒΟΥΡΑΤΕ 2 και είναι στα άμεσά μας σχέδια, καθώς το πρώτο δείγμα έτυχε εντυπωσιακής αποδοχής. Μια κινηματογραφική ταινία εκτός από μεράκι και σωστές επιλογές, χρειάζεται και υψηλό μπάτζετ. Ο προϋπολογισμός της ταινίας πλησίασε το 1 εκατομμύριο ευρώ, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι τόσο απλό, χρειάζεται πολλή δουλειά, σωστή προεργασία και χορηγούς που να συμπορευθούν μαζί μας και πάλι. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τους χορηγούς της ταινίας, που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να την πραγματοποιήσουμε.
Από το «Μπρούσκο» πήγες στο «Τατουάζ» και από εκεί στο «Βουράτε Γειτόνοι». Γιατί έφυγες μετά τον πρώτο χρόνο από το «Τατουάζ» και πώς είναι η σχέση σου σήμερα με τον Αντρέα Γεωργίου αλλά και τον Κούλλη Νικολάου, που ήταν κουμπάρος στον γάμο σου;
Με το «Μπρούσκο» καταφέραμε να αλλάξουμε τα δρώμενα της ελληνικής μυθοπλασίας, ξαναφέραμε την ελληνική μυθοπλασία στο προσκήνιο, σε μια εποχή πολύ δύσκολη, αφού η κρίση επηρέασε πολύ τον τομέα μας. Έτσι λοιπόν καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα ανταγωνιστικό προϊόν απέναντι σε ξένες παραγωγές μεγάλων μπάτζετ που είχαν κατακλύσει τις ελληνικές τηλεοπτικές οθόνες, επίσης και ένα σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν, αφού το «Μπρούσκο» προβλήθηκε σε 57 χώρες. Το «Τατουάζ» ήταν η επόμενη μεγάλη μας επιτυχία, επιστέγασμα της σωστής και δημιουργικής συνταγής μας. Το διαζύγιο δεν ήταν συναινετικό, ήταν μια δική μου εξ ολοκλήρου απόφαση. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει χώρος για συναισθηματισμούς όταν οι ανησυχίες του καλλιτέχνη διαφοροποιούνται, από τον τρόπο οργάνωσης έως το τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και εκτίμηση για τα δημιουργικά χρόνια συνεργασίας που είχαμε μαζί. Τελευταία φορά που συναντηθήκαμε ήταν στην πρεμιέρα της ταινίας μου, όπου ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα, αγκαλιαστήκαμε και χαρήκαμε ιδιαίτερα που ξαναειδωθήκαμε.
Ποιος/α ήταν ο δυσκολότερος/η ηθοποιός που συνεργάστηκες ποτέ και γιατί;
Ένας σκηνοθέτης πρέπει να έχει απαιτήσεις από τους ηθοποιούς του και να τους αγαπά, όταν ο ίδιος πρώτα έχει φτάσει στο επίπεδο να αγαπά τον ίδιο του τον εαυτό, να ξέρει να διαχειρίζεται καταστάσεις που προκύπτουν χωρίς εγωισμούς, να είναι ταπεινός. Η δουλειά μας στηρίζεται στο ομαδικό πνεύμα, τη λογική και τη συνεργασία. Όλοι μας πρέπει να γινόμαστε καλύτεροι κάθε μέρα και να ευχαριστούμε τον Θεό για το δώρο της ζωής και της ελευθερίας που μας έχει δώσει. Τους ηθοποιούς τούς αγαπώ, χωρίς κάλους ηθοποιούς δεν θα είμαι κι εγώ κάλος σκηνοθέτης. Είμαι σκηνοθέτης του ηθοποιού, οφείλω να είμαι δίπλα του, να μοιράζομαι τις ανησυχίες του βγάζοντάς του πάντα το καλύτερό του εαυτό. Οι ηθοποιοί έχουν πολλές ευαισθησίες και το μόνο που θέλουν να νιώσουν είναι ασφάλεια. Όταν το κατακτήσεις αυτό μαζί τους, να τους παρέχεις ασφάλεια δηλαδή, τότε όλα είναι πιο εύκολα στη συνεργασία.
Ως σκηνοθέτης πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου;
Θέλω να συνυπάρχω και να εργάζομαι κάτω από επαγγελματικές βάσεις, με σεβασμό και αγάπη. Όσες φορές ξεφεύγω και χάνω την ψυχραιμία μου, αυτόματα νιώθω ενοχές και ζήτω συγγνώμη. Νομίζω έχω κάνει πρόοδο σε αυτό. Με ενοχλεί η φιλαυτία και ο εγωισμός. Επιθυμώ να έχω συντρόφους και συνοδοιπόρους στη ζωή μου που να με γνωρίζουν και να τους γνωρίζω ουσιαστικά και βαθιά. Να μαθαίνω συνεχώς. Να αγαπώ και να αγαπιέμαι. Πάντα με εντυπωσιάζουν οι άνθρωποι που μεταλαμπαδεύουν τις γνώσεις τους και την πνευματικότητά τους, οι άνθρωποι που μπορούν να ελευθερώσουν τον νου τους και την ψυχή τους από την υπνωτιστική γοητεία του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Δεν θα μπορούσα να μη σε ρωτήσω για το θέμα που συντάραξε το νησί μας, και όχι μόνο, και έχει να κάνει με τη δολοφονική δράση του «Ορέστη». Βλέποντας την ταινία «Βουράτε Γειτόνοι» είδα σκηνές από το Μιτσερό. Πόσο κοντά ήταν οι σκηνές από τα σημεία της φρίκης;
Είμαστε όλοι πραγματικά συγκλονισμένοι. Δεν ήταν απλά κοντά. Συνειδητοποιήσαμε ότι κινηθήκαμε στα ίδια σημεία, την ίδια εποχή. Κάναμε ρεπορτάζ για τους χώρους των γυρισμάτων από τον Απρίλιο του 2018. Τελειώσαμε τα γυρίσματα από την περιοχή του Μιτσερού στις 24 Ιουλίου. Σε αυτό το διάστημα, σύμφωνα με την αστυνομία, δολοφόνησε και έριξε στο πηγάδι και στην Κόκκινη Λίμνη τουλάχιστον δύο κοπέλες. Κάναμε γυρίσματα δίπλα από το φρεάτιο και οι ηθοποιοί μας μπήκαν μέσα στην Κόκκινη Λίμνη. Όσοι είδαν την ταινία σίγουρα αναγνώρισαν το σημείο.
Είχατε δει τις φρικιαστικές βαλίτσες στην Κόκκινη Λίμνη;
Όχι, δεν τις είδαμε. Είχε βρέξει πάρα πολύ εκείνες τις μέρες στην περιοχή πριν τα γυρίσματα, με αποτέλεσμα να ανέβει η στάθμη των νερών της λίμνης. Βλέποντας πάλι τα πλάνα που τραβήξαμε τότε, συνειδητοποιούμε ότι ήμασταν μια αναπνοή από τις βαλίτσες, επίσης είχε αλλάξει και το χρώμα της λίμνης λόγω των βροχών, καθώς η γεωλογική σύνθεση του χώματος πάνω από τη λίμνη δημιούργησε ένα φαινόμενο με αποτέλεσμα η λίμνη εκείνη την περίοδο να είναι πιο κοντά στο πράσινο χρώμα. Μακάρι να τις βρίσκαμε τότε. Θα έμπαινε ένα τέλος στη δράση του πολύ πιο γρήγορα.
Ως πατέρας, που έγινες πρόσφατα, όταν είδες στις ειδήσεις πως τα πτώματα του serial killer ήταν σε απόσταση αναπνοής από τα γυρίσματα της σειράς πώς ένιωσες;
Με κυριάρχησαν ποικίλα συναισθήματα, θυμός, φόβος, λύπη, ματαίωση, ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ. Ένιωθα συνυπεύθυνος. Άφησα, λέω, συνανθρώπους μου απροστάτευτους; Διαφωνώ κάθετα με οποιοδήποτε είδος ρατσισμού ή διάκρισης, ένιωσα την ανάγκη να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη στους συγγενείς των θυμάτων. Στο άκουσμα της συγκλονιστικής και αδιανόητης είδησης του θανάτου ενός μωρού κάθε βράδυ κοιτάω την Εμμέλειά μου (κόρη μου) όταν κοιμάται και δίνω μεγαλύτερη αξία στη ζωή. Θέλοντας όμως να βρω έστω και μια ηλιαχτίδα αισιοδοξίας με παρηγορεί αυτό που λέει ο Ελύτης: Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνιγεί από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά. Θα παραφράσω λοιπόν με σεβασμό τους στοίχους του μέγιστου Μάνου, αισιοδοξώντας ότι: Καληνύχτα Κεμαλ, αυτός ο κόσμος... θα αλλάξει κάποτε!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / ΣΤΥΛΙΣΤΑΣ: ΠΑΝΟΣ ΓΕΡΟΛΕΜΙΔΗΣ