Πέντε τρόποι που το παιδί σας μαθαίνει μέσα από το παιχνίδι χωρίς κανόνες

Αφιερώστε ποιοτικό χρόνο παίζοντας μαζί με το παιδί σας για να κατανοήσει όλα όσα θέλετε να του διδάξετε με λόγια.

Αν έχετε καθίσει ποτέ να χτίσετε έναν πύργο από lego με το παιδί σας, θα έχετε σίγουρα παρατηρήσει, ότι αυτό που απολαμβάνει, περισσότερο ίσως και από το ίδιο το "χτίσιμο", είναι να ρίχνει μία στα τουβλάκια και να τα γκρεμίζει!

Τα παιδιά απολαμβάνουν το θέαμα αντικειμένων που πέφτουν στο πάτωμα, είτε πρόκειται για τουβλάκια είτε για το ίδιο τους το φαγητό, και υπάρχει λόγος γι’ αυτό: Αυτό το είδος "δραστηριότητας" ονομάζεται "παιχνίδι χωρίς κανόνες" και τα οφέλη που έχει για το παιδί σας… θα σας εκπλήξουν! Τη στιγμή που οι περισσότεροι γονείς πιστεύουμε, ότι το παιδί μας απλά τα κάνει όλα άνω-κάτω, δεν συνειδητοποιούμε, ότι επί της ουσίας κάνει ό,τι και ένας επιστήμονας κατά την διάρκεια ενός πειράματος: Δοκιμάζει και μαθαίνει, ξαναδοκιμάζει και ξαναμαθαίνει.

Με το παιχνίδι χωρίς κανόνες, τα παιδιά…

Μαθαίνουν τις αισθήσεις τους

Όταν το μικρό σας σπρώχνει έναν πύργο από τουβλάκια, ενεργοποιεί ταυτόχρονα τρεις αισθήσεις:

Όραση: "Τι ωραίος πολύχρωμος πύργος!".

Αφή: "Πώς να είναι αυτά τα τουβλάκια όταν τα αγγίζεις;".

Ακοή: "Τι ήχο να κάνουν άραγε αν τα σπρώξω και πέσουν κάτω;"

Ενώ χτίζετε μαζί τον πύργο σας, λοιπόν, μπορείτε να ενθαρρύνετε το παιδί σας να πειραματιστεί περισσότερο: Τι θόρυβο θα κάνει ο πύργος αν πέσει στη μοκέτα και τι αν πέσει στο ξύλο; Κι αν το χτίσετε με διαφορετικό τρόπο, θα πέσει εξίσου εύκολα; Κι αν… πέσουν δύο πύργοι μαζί;

Αποκτούν περισσότερη αυτοπεποίθηση

Τα πολύ μικρά παιδιά μπορεί αρχικά να δυσκολευτούν να στοιβάξουν ακόμα και δύο τουβλάκια μαζί, το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό γιατί απαιτείται λίγος χρόνος μέχρι να καταλάβουν πώς να το κάνουν. Μέχρι τότε, λοιπόν, αποζημιώνονται με πιο «απλές» δράσεις, όπως π.χ. να ρίχνουν κάτω έναν πύργο. Αυτή και μόνο η επιτυχημένη ενέργεια, αρκεί, για να μάθουν σιγά - σιγά να κάνουν και πιο δύσκολα "έργα".

Κατανοούν τη βαρύτητα

Το παιδί σας είναι ένας μικρός Νιούτον με το μήλο του. Ρίχνοντας επαναλαμβανόμενα κάτω τα στοιβαγμένα τουβλάκια "μελετούν" την έννοια της βαρύτητας, ξανά και ξανά. Και έτσι επιβεβαιώνονται. Πολύ σύντομα το παιδί θα είναι σε θέση να χτίσει μόνο του, αλλά μέχρι τότε, αρχίζει να ανακαλύπτει άλλες έννοιες, μεταξύ των οποίων πολύ βασικά μαθηματικά, φυσική και γεωμετρία. Πώς; Παρατηρώντας το σχήμα, το βάρος, το μέγεθος και τη σταθερότητα που έχει ένα τουβλάκι.

Καταλαβαίνουν το αίτιο και το αιτιατό

Όταν βλέπετε το μικρό σας να ρίχνει κάτω έναν πύργο από τουβλάκια σκεφτείτε, ότι αυτός είναι ο τρόπος του να επιδείξει την ισχύ του στον κόσμο γύρω του. Κλωτσώντας πύργους γύρω του, αρχίζει ουσιαστικά να αντιλαμβάνεται το αίτιο και το αιτιατό: Το ίδιο το παιδί γίνεται το (ισχυρό) αίτιο και η (ηχηρή και εντυπωσιακή) κατάρρευση είναι το αιτιατό. Όταν το παιδί σας είναι περίπου 18 μηνών, μπορεί να παρατηρήσετε αυτή τη συμπεριφορά να συμβαίνει πιο συχνά, επειδή ταυτόχρονα ελέγχει την ισχύ του σε εσάς. Αυτή ακριβώς είναι η σωστή χρονική στιγμή, για να αρχίσει το παιδί σας να μαθαίνει -με τη βοήθειά σας πάντα- τα όρια, για παράδειγμα, ότι πρέπει να σέβεται την όμορφη κατασκευή με lego των μεγαλύτερων αδελφών του.

Αντιλαμβάνονται τι θα πει συνεργασία

Μπορεί σε εσάς να φαίνεται λίγο ενοχλητικό, το ότι έχετε αφιερώσει τόση ώρα να κατασκευάσετε κάτι όμορφο για το παιδί σας και εκείνο το μόνο που θέλει είναι να το γκρεμίσει. Μπορεί ακόμα και να θυμώσετε και να μη θέλετε να το ξανακάνετε. Αλλά υπάρχει και μία άλλη οπτική: Αν φτιάξετε κάτι και καλέσετε το παιδί σας να το γκρεμίσει, δείχνοντάς του ότι γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό το χτίσατε; Έτσι το παιχνίδι σας γίνεται συνεργατικό! Όπως ήδη ξέρετε, το να μάθει το παιδί να παίζει μαζί με κάποιον άλλο είναι κάτι που θέλει χρόνο και υπομονή. Στοιβάζοντας τουβλάκια, απλά και μόνο για να τα γκρεμίσει το μικρό σας, είναι ένα εισαγωγικό "μάθημα" στο "παίζουμε μαζί": Εσείς κατασκευάζετε, εκείνο γκρεμίζει και αυτό που στην πραγματικότητα "χτίζετε" είναι την ισχυρή μεταξύ σας σχέση, ως συνεταίροι στο παιχνίδι!