Κατερίνα Παπουτσάκη: "Αν δεν με ήξερα, θα με αντιπαθούσα"

"Έβλεπα μια εικόνα του εαυτού μου που δεν είχε καμία σχέση με εμένα".

Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και στον δημοσιογράφο, Νίκο Γεωργιάδη, παραχώρησε αυτές τις ημέρες, η Κατερίνα Παπουτσάκη. 

Η γνωστή Ελληνίδα ηθοποιός, μέσα σε όλα, αναφέρθηκε και στην προσωπική της ζωή, αλλά και στο γεγονός πως παλαιότερα έβλεπε μια εικόνα του ίδιου της του εαυτού που αντιπαθούσε.

Μάλιστα αναφέρθηκε και στο κυνηγητό που έζησε με τους παπαράτσι, όταν βρισκόταν σε έξοδο με τον σύντροφό της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Kατερίνα Παπουτσάκη: Μίλησε πρώτη φορά για τη διάγνωση της με τη νόσο του Crohn

Πιο κάτω ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης:

Δεν έχεις δηλαδή τις κλασικές ενοχές της εργαζόμενης χωρισμένης μαμάς;

Και πριν και μετά είχα και έχω όλη την ευθύνη! Τα πάω καλά νομίζω και είμαι καλύτερα από ό,τι παλιότερα. Πραγματικά κάνω ό,τι μπορώ. Προσπαθώ να είμαι παρούσα με όποιον τρόπο μπορώ, δίνω όλο τον χρόνο μου εκεί. Προσπαθώ να εμβαθύνω όσο πιο πολύ γίνεται, να είμαι από πάνω τους όχι μόνο σε πρακτικό επίπεδο, αλλά και σε ψυχικό και σε επικοινωνιακό. Πάντα θα έχεις κάποιες ενοχές αν είσαι ενοχικός άνθρωπος, αλλά φυσικά δεν μπορείς να είσαι τέλειος.

Έλεγες πρόσφατα ότι πλέον τα έχεις βρει περισσότερο με τον δικό μου κλάδο. Οφείλω να παραδεχτώ ότι για κάποια χρόνια αποτέλεσες αγαπημένο «θήραμα» των φωτογράφων. Σε ταλαιπωρήσαμε λίγο. Και το λέω αυτό γιατί εμείς αγοράζαμε τις φωτογραφίες αυτές.

Ήταν άλλες εποχές. Κάπως έχουν αλλάξει τα πράγματα. Μπορεί να πει κανείς ότι τη δουλειά τους έκαναν με κάποιον τρόπο, κατά τη γνώμη μου όχι θεμιτό. Αυτό που με ενοχλούσε πιο πολύ ήταν ότι έβλεπα μια εικόνα του εαυτού μου που δεν είχε καμία σχέση με εμένα. Αν δεν με ήξερα, θα με αντιπαθούσα. Αισθανόμουν αδικημένη από τον τρόπο που με παρουσίαζαν παλιότερα.

Ήσουν από τις λίγες που έχουν ζήσει την καταδίωξη στους δρόμους από τους παπαράτσι μαζί με τον σύντροφο τους.

Και μόνη… Και με αυτοκίνητα με έχουν κυνηγήσει και έξω από το σπίτι μου να βγαίνω με έναν παπαράτσι μπροστά μου, έναν πίσω μου και έναν να με τραβάει από το πλάι μες στα στενά δρομάκια.